Σχετικά με το πρότζεκτ
←Ανιχνεύοντας τις επιπτώσεις της χρηματιστικοποίησης και της λιτότητας, το πρότζεκτ The Broken Pitcher των Νατάσα Σαντρ Χαγκιγκιάν, Μαρίνα Χριστοδουλίδου και Πήτερ Εραμιάν αφορά μια συγκεκριμένη υπόθεση: Μια κρίσιμη συνάντηση σε τράπεζα, όπου βρίσκεται υπό διαπραγματεύση η εκποίηση μιας οικογενειακής κατοικίας στη Λάρνακα της Κύπρου το 2019. Οι εκποιήσεις είναι ένα από τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην κυπριακή κυβέρνηση από την Τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) μετά την οικονομική κρίση του 2012.
Ανιχνεύοντας τις επιπτώσεις της χρηματιστικοποίησης και της λιτότητας, το πρότζεκτ The Broken Pitcher των Νατάσα Σαντρ Χαγκιγκιάν, Μαρίνα Χριστοδουλίδου και Πήτερ Εραμιάν αφορά μια συγκεκριμένη υπόθεση: Μια κρίσιμη συνάντηση σε τράπεζα, όπου βρίσκεται υπό διαπραγματεύση η εκποίηση μιας οικογενειακής κατοικίας στη Λάρνακα της Κύπρου το 2019. Οι εκποιήσεις είναι ένα από τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην κυπριακή κυβέρνηση από την Τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) μετά την οικονομική κρίση του 2012.
Με την ταινία του Abbas Kiarostami First Case – Second Case (1979, Ιράν) ως αναφορά, η κινηματογραφημένη αναπαράσταση της συνάντησης στην τράπεζα προβάλλεται σε άτομα από ομάδες διαφορετικών υποβάθρων που καλούνται να απαντήσουν στην ερώτηση: «Κατά την άποψη σας τι πρέπει να κάνουν οι υπάλληλοι της τράπεζας;» Οι απαντήσεις που παρουσιάζονται συνοψίζουν οπτικές από την Κύπρο και αλλού, συμπεριλαμβανομένων ακτιβιστών για το δικαίωμα στη στέγαση, ατόμων με αντίστοιχες εμπειρίες, πολιτικών προσώπων, δικηγόρων, οικονομολόγων και καλλιτεχνών που συγκειμενοθετούν την έννοια του χρέους σε σχέση με τις μικρής και ευρείας κλίμακας συνέπειες της αποικιακής ιστορίας. Η ταινία που αποτελείται από δύο μέρη παρουσιάζεται είτε ως προβολή είτε ως εγκατάσταση με το πλατό που λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος.
Η πλοκή της συνάντησης αναπαριστάται μέσα από πρωτόκολλα μνήμης της οικογένειας και του δικηγόρου τους. Η ομάδα ηθοποιών υποδύεται τον διάλογο σε έναν κινηματογραφημένο αυτοσχεδιασμό. Ο χώρος της τράπεζας παράχθηκε σε συνεργασία με καλλιτέχνες και τεχνίτες με έδρα την Κύπρο. Τα αντικείμενα στο δωμάτιο αντλούν έμπνευση από τη μνήμη της οικογένειας, αλλά ξεφεύγουν από μια λειτουργική απεικόνιση και γίνονται έργα τέχνης. Η συνεργασία με τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες άρχισε από ένα εργαστήρι στις Θκιο Ππαλλιές όπου ξεδιπλώθηκε το ευρύτερο πλαίσιο του πρότζεκτ. Η προσέγγιση της παραγωγής στο σύνολο της χαρακτηρίζεται από συνεργασία, ως πρακτική συλλογικότητας. Με παρόμοια προσέγγιση, το σενάριο και οι διάλογοι αναπτύχθηκαν από κοινού σε εργαστήρια με τους ηθοποιούς που ερμήνευσαν τη συνάντηση της τράπεζας για την ταινία.
Συνάμα, η επιλογή ανταποκριθέντων ιχνηλατεί προσωπικές διασυνδέσεις, φιλίες και πραγματογνωμοσύνη σε πολυάριθμες κοινότητες. Οι προβολές σε δημόσιους χώρους και η έκθεση στην Κύπρο, όπως και η μεταφορά του πρότζεκτ στη Λεβαντίνη και την Ευρώπη, ενεργοποιούν συλλογικές συζητήσεις γύρω από τις μακρο- και μικρο-ιστορίες του χρέους σε γειτονικές χώρες και παραπέρα.